ਪ੍ਰੋਕਟੋਲੋਜੀ ਡਾਇਓਡ ਲੇਜ਼ਰ ਮਸ਼ੀਨ ਹੇਮੋਰੋਇਡ ਲੇਜ਼ਰ V6

ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਸਰਜਰੀ ਦੇ ਕਈ ਫਾਇਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਫਾਇਦੇ ਹਨ:

*ਦਰਦ ਸਰਜਰੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਪਹਿਲੂ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੇਜ਼ਰ ਇਲਾਜ ਇੱਕ ਦਰਦ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਇਲਾਜ ਵਿਧੀ ਹੈ। ਲੇਜ਼ਰ ਕੱਟਣ ਵਿੱਚ ਬੀਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ 'ਤੇ, ਓਪਨ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਸਕੈਲਪਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਚੀਰਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਰਵਾਇਤੀ ਸਰਜਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਦੌਰਾਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਸਰਜਰੀ ਦੌਰਾਨ, ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਰਦ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੇਜ਼ਰ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਯੋਗ ਅਤੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਡਾਕਟਰਾਂ ਤੋਂ ਸਲਾਹ ਲਓ।

*ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵਿਕਲਪ: ਰਵਾਇਤੀ ਸਰਜਰੀਆਂ ਅਕਸਰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਸਰਜਰੀ ਬਵਾਸੀਰ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਰਜੀਕਲ ਵਿਕਲਪ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਲਈ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧੂੰਏਂ, ਚੰਗਿਆੜੀਆਂ ਜਾਂ ਭਾਫ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਹ ਇਲਾਜ ਵਿਕਲਪ ਰਵਾਇਤੀ ਸਰਜਰੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ।

*ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਖੂਨ ਵਹਿਣਾ: ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਸਰਜਰੀਆਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਲੈਪਰੋਸਕੋਪਿਕ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੀ ਕਮੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਇਲਾਜ ਦੌਰਾਨ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਜਾਂ ਖੂਨ ਦੀ ਕਮੀ ਦਾ ਡਰ ਬੇਲੋੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੇਜ਼ਰ ਬੀਮ ਬਵਾਸੀਰ ਨੂੰ ਕੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ ਨੂੰ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੀਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਖੂਨ ਦੀ ਕਮੀ। ਸੀਲਿੰਗ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਟਿਸ਼ੂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਕੱਟ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ।

*ਤੇਜ਼ ਇਲਾਜ: ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਜਲਦੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਇਲਾਜ ਵਿਕਲਪ ਹੈ। ਇਲਾਜ ਦੀ ਮਿਆਦ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ। ਸਰਜਰੀ ਲਈ ਲੱਗਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ 30 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ 1-2 ਘੰਟੇ ਵੀ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਰਵਾਇਤੀ ਸਰਜਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਸਰਜਰੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਰਜਰੀ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਰੀਜ਼ ਘਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਤ ਭਰ ਰੁਕਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਲੈਪਰੋਸਕੋਪਿਕ ਸਰਜਰੀ ਇੱਕ ਲਚਕਦਾਰ ਵਿਕਲਪ ਹੈ। ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਵੀ ਆਮ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

*ਤੁਰੰਤ ਡਿਸਚਾਰਜ: ਡਿਸਚਾਰਜ ਵਿਕਲਪ ਵੀ ਤੇਜ਼ ਇਲਾਜ ਵਾਂਗ ਤੇਜ਼ ਹੈ। ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਗੈਰ-ਹਮਲਾਵਰ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਰਾਤ ​​ਭਰ ਰੁਕਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮਰੀਜ਼ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸੇ ਦਿਨ ਹੀ ਘਰ ਛੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਆਮ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

*ਤੇਜ਼ ਇਲਾਜ: ਲੈਪਰੋਸਕੋਪਿਕ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਲਾਜ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਰਜਰੀ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਇਲਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੂਨ ਦੀ ਕਮੀ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਭਾਵ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਲਾਜ ਜਲਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਮੁੱਚਾ ਰਿਕਵਰੀ ਸਮਾਂ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਰੀਜ਼ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੀ ਆਮ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਰਵਾਇਤੀ ਓਪਨ ਸਰਜਰੀ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇਲਾਜ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

*ਸਧਾਰਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ: ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਓਪਨ ਸਰਜਰੀ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਇੱਕ ਸਰਜਨ ਕੋਲ ਕੰਟਰੋਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਰਜਰੀ ਤਕਨੀਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਓਪਨ ਸਰਜਰੀਆਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੈਨੂਅਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੋਖਮ ਵੱਧ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਲੇਜ਼ਰ ਬਵਾਸੀਰ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਲਈ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਦਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ।

*ਫਾਲੋ-ਅੱਪ: ਲੇਜ਼ਰ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਾਲੋ-ਅੱਪ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਓਪਨ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ, ਕੱਟਾਂ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਜਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੇ ਜੋਖਮ ਵੱਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਲੇਜ਼ਰ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੁੱਦੇ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਫਾਲੋ-ਅੱਪ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

*ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣਾ: ਲੇਜ਼ਰ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਵਾਸੀਰ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਬਾਹਰੀ ਕੱਟ ਜਾਂ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਸ ਲਈ, ਬਵਾਸੀਰ ਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣ ਦਾ ਜੋਖਮ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

*ਸਰਜੀਕਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਲਾਗਾਂ: ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਲਾਗਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੋਈ ਕੱਟ, ਬਾਹਰੀ ਜਾਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਚੀਰਾ ਹਮਲਾਵਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੇਜ਼ਰ ਬੀਮ ਰਾਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਵੀ ਲਾਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।